Zoals beloofd, een update uit Vietnam
Door: Meggie, Perry en Maarten
Blijf op de hoogte en volg Meggie, Perry & Maarten
16 Februari 2013 | Vietnam, Hoi An
Belofte maakt schuld hè, zoals ze altijd zeggen?
Maar geen probleem, want we hebben weer genoeg gedaan hier in Vietnam!
Na een enigzins frustrerend vertrek vanuit Maleisië door opdringerige mensen, zaten wij goed en wel voorbereid in het nèt iets te kleine vliegtuig voor de lange benen van de jongens, onderweg naar Vietnam.
Eenmaal daar aangekomen uiteraard weer letterlijk en figuurlijk afgezet door de taxi. Het helpt niet om te zeggen dat je maar 200000 dong hebt als de beste vrouw de overige 100000 dong gewoon zelf uit je portemonnee pakt! Maar goed, eenmaal voor het hotel maakt dat niet meer uit want omgerekend is het nog niet veel geld.
De jongens hadden zich goed ingelezen wat betreft de veiligheid, of eerder de kleine criminaliteit in Vietnam dus we waren op alles voorbereid. Perry zijn oude horloge weer om, onze paspoorten en geld goed weggestopt.. Maar wat een schijters waren wij even toen de taxichauffeur mijn tas uit de kofferbak haalde, de klep weer dichtdeed en naar voren liep! Het zou toch niet echt zo zijn, dat juist dat waar voor gewaarschuwd werd, ons gelijk zou overkomen! Maar gelukkig, om de een of andere vreemde reden deed ie de kofferbak weer open zodat ook de rest van onze eigendommen eruit kon. Vreemd was dat zeg..
Verder is Ho Chi Minh echt onze favoriete plaats in Vietnam gebleken. We hebben een hele gave tour gedaan naar de Cu Chi Tunnels, met onze gids Jackie Chan. Zijn nog naar een heel indrukwekkend oorlogsmuseum geweest dus cultuur in overvloed, hebben kei lekker gegeten en gedronken voor maar 80 cent en hebben weer lekker op de "plastic stoelen en tafeltje terrasjes" gezeten. We hebben zelfs onze Cambodiaanse Visa kunnen bemachtigen op de ambassade daar.
Na Ho Chi Minh city was het de beurt aan Mui Ne. Mui Ne is toeristisch, en vooral Rusland georiënteerd maar wel echt heel leuk. Hebben lekker aan het strand gelegen waar het helemaal niet druk was en in de zee gezwommen, biertjes en cocktails gedronken voor heel weinig geld (dus carnaval werd niet héél erg gemist, zo met een biertje in de hand, in het zonnetje op het strand) en scooters gehuurd.
Klein ongelukje gehad toen een Vietnamese vrouw zonder pardon de straat overstak voor Perry's neus en hij dus onderuit schoof. Maar gelukkig niks behalve de schrik en een enkel krasje op de scooter aan overgehouden. Helaas kon er ook geen sorry vanaf bij de vrouw, die zo snel mogelijk de taxi indook.
We zijn doorgereden en hebben leuke, fotogenieke plekjes van Mui Ne gezien.
Bij terugkomst hebben we overigens toch maar eerlijk gezegd dat Perry gevallen was, en gelukkig was de man zo eerlijk op te merken dat de scooter al wel wat beschadigingen had vóór vertrek en heeft het ons dus geen problemen opgeleverd.
Na Mui Ne zijn we naar Nha Trang gegaan. Nha Trang was zowaar nog toeristischer, en het strand was ook iets minder dan verwacht dus besloten we om op snorkeltour te gaan. Ja, wij moesten en zouden die dingen gebruiken ja!
Bleek echt een goed plan te zijn, we hadden een perfect zonnige dag, een leuke gids en een leuk gezelschap. Hebben leuke visjes gezien, mooi koraal, lekker gedobberd in het water en heerlijk gegeten en aan onze bruine huid gewerkt op het bootje. Was echt een heerlijke dag.
Je komt zoveel mensen tegen tijdens zo'n reis en iedereen reist op een andere manier. Nou zijn wij enigzins genoodzaakt om op een budget te letten, waardoor het snorkelen voor ons echt een heel vet "uitje" was. Maar zo was er ook iemand die zich eigenlijk niet aan een echt budget hoefde te houden. Was best interessant want ik gaf dus aan dat dat dan gewoon een andere manier van reizen was, waarop zij antwoordde dat ze dat niet zo vond omdat ze echt nog wel probeerde goedkoop te reizen. Maar eenmaal terug aan land vroeg ze of we mee ergens gingen eten, bij een bepaald restaurant wat wij gewoon te duur vonden. Je kan hier namelijk echt heel goed eten voor een euro per persoon, waarom zou je er dan 10 aan uitgeven? Dus wij zeiden zelf ergens te gaan eten en gingen naar ons inmiddels vertrouwde "plastic stoelen en tafeltjes restaurantje" op straat voor een noodlesoup en een sandwich, als dan net toevallig dat meisje voorbij komt;
"Dus dit is dan waar jullie eten? Ik vind het gewoon bijna zielig voor jullie!"
"Nee meisje, dit is niet zielig, wij vinden dit leuk!"
Gewoon, lekker aan de straat, gezellig met een paar woorden Engels je eten bestellen bij een vrouwtje wat het met liefde voor je maakt en je voor de verandering eens niet naait omdat je een zogenaamd rijke toerist bent. Daarvoor zijn we hier! Heerlijk, en des te meer een bevestiging van wat wij nou leuk vinden aan het reizen!
Hoe dan ook, na een paar nachtjes in Nha Trang in de sleeping bus op weg naar Hoi An. Ze rijden hier in Vietnam als gekken, de bus haalt een stuk of drie andere bussen in, neemt daarvoor de andere rijbaan in beslag tot er een tegenligger groter dan een brommer aankomt en schiet weer terug naar de eigen rijbaan. Na dus een erg onrustige maar toch wel goede nacht aangekomen in Hoi An, eindelijk in het hotel rond een uur of 7 's ochtends. Hebben de stad wat verkend, ze hebben hier weer zo'n "old town" zoals we die in Lijiang, China ook hebben gezien. Oude huisjes vol met toeristische winkeltjes, alles gebaseerd op de westerse mensen.
Zo ook de prijzen, dus je moet overal over onderhandelen wat soms best vermoeiend is. Het stomme is ook gewoon dat je weet dat je genaaid wordt tegenover wat Vietnamezen zelf moeten betalen, maar je kan er gewoon niks tegen doen.
Zo wilden we een busticket boeken van hier naar Pleiku. We hadden al wat vooronderzoek gedaan, we wisten wat het moest kosten maar omdat alles Vietnamees is kun je dat niet zelf boeken dus wij naar de booking agency hier, krijgen we toch in eerste instantie te horen dat we met het vliegtuig moeten, er is geen bus! Jaaaa, maak dat de kat wijs, dat is ook. Na wat aandringen blijkt er wonder boven wonder toch een bus te zijn, maar die dan wel 3x zo duur. Typisch.
Maar goed, we moeten wel. Je kunt wel wat onderhandelen maar uiteindelijk heb je weinig keus. Ik bedoel, als wij die bustickets niet boeken, doet iemand anders het wel en zitten wij hier in Hoi An opgescheept.
Morgen gaan we dus, voor nog steeds veel te veel geld, naar Pleiku met een 10 uur durende busrit. Daar blijven we een nachtje, voor we op wat voor manier dan ook de grens naar Combodia overgaan. Er is ons verzekerd dat daar geen Chinees Nieuwjaar gevierd word, en dat de prijzen dus normaal zijn dus kom maar op!
De malariapillen zijn in de pocket, het eerste hostel voor 2 euro per persoon per nacht is geboekt en zelfs een soort van reisplan is al uitstippeld! Wij hebben er zin in!
Tot in Cambodia!
Maar geen probleem, want we hebben weer genoeg gedaan hier in Vietnam!
Na een enigzins frustrerend vertrek vanuit Maleisië door opdringerige mensen, zaten wij goed en wel voorbereid in het nèt iets te kleine vliegtuig voor de lange benen van de jongens, onderweg naar Vietnam.
Eenmaal daar aangekomen uiteraard weer letterlijk en figuurlijk afgezet door de taxi. Het helpt niet om te zeggen dat je maar 200000 dong hebt als de beste vrouw de overige 100000 dong gewoon zelf uit je portemonnee pakt! Maar goed, eenmaal voor het hotel maakt dat niet meer uit want omgerekend is het nog niet veel geld.
De jongens hadden zich goed ingelezen wat betreft de veiligheid, of eerder de kleine criminaliteit in Vietnam dus we waren op alles voorbereid. Perry zijn oude horloge weer om, onze paspoorten en geld goed weggestopt.. Maar wat een schijters waren wij even toen de taxichauffeur mijn tas uit de kofferbak haalde, de klep weer dichtdeed en naar voren liep! Het zou toch niet echt zo zijn, dat juist dat waar voor gewaarschuwd werd, ons gelijk zou overkomen! Maar gelukkig, om de een of andere vreemde reden deed ie de kofferbak weer open zodat ook de rest van onze eigendommen eruit kon. Vreemd was dat zeg..
Verder is Ho Chi Minh echt onze favoriete plaats in Vietnam gebleken. We hebben een hele gave tour gedaan naar de Cu Chi Tunnels, met onze gids Jackie Chan. Zijn nog naar een heel indrukwekkend oorlogsmuseum geweest dus cultuur in overvloed, hebben kei lekker gegeten en gedronken voor maar 80 cent en hebben weer lekker op de "plastic stoelen en tafeltje terrasjes" gezeten. We hebben zelfs onze Cambodiaanse Visa kunnen bemachtigen op de ambassade daar.
Na Ho Chi Minh city was het de beurt aan Mui Ne. Mui Ne is toeristisch, en vooral Rusland georiënteerd maar wel echt heel leuk. Hebben lekker aan het strand gelegen waar het helemaal niet druk was en in de zee gezwommen, biertjes en cocktails gedronken voor heel weinig geld (dus carnaval werd niet héél erg gemist, zo met een biertje in de hand, in het zonnetje op het strand) en scooters gehuurd.
Klein ongelukje gehad toen een Vietnamese vrouw zonder pardon de straat overstak voor Perry's neus en hij dus onderuit schoof. Maar gelukkig niks behalve de schrik en een enkel krasje op de scooter aan overgehouden. Helaas kon er ook geen sorry vanaf bij de vrouw, die zo snel mogelijk de taxi indook.
We zijn doorgereden en hebben leuke, fotogenieke plekjes van Mui Ne gezien.
Bij terugkomst hebben we overigens toch maar eerlijk gezegd dat Perry gevallen was, en gelukkig was de man zo eerlijk op te merken dat de scooter al wel wat beschadigingen had vóór vertrek en heeft het ons dus geen problemen opgeleverd.
Na Mui Ne zijn we naar Nha Trang gegaan. Nha Trang was zowaar nog toeristischer, en het strand was ook iets minder dan verwacht dus besloten we om op snorkeltour te gaan. Ja, wij moesten en zouden die dingen gebruiken ja!
Bleek echt een goed plan te zijn, we hadden een perfect zonnige dag, een leuke gids en een leuk gezelschap. Hebben leuke visjes gezien, mooi koraal, lekker gedobberd in het water en heerlijk gegeten en aan onze bruine huid gewerkt op het bootje. Was echt een heerlijke dag.
Je komt zoveel mensen tegen tijdens zo'n reis en iedereen reist op een andere manier. Nou zijn wij enigzins genoodzaakt om op een budget te letten, waardoor het snorkelen voor ons echt een heel vet "uitje" was. Maar zo was er ook iemand die zich eigenlijk niet aan een echt budget hoefde te houden. Was best interessant want ik gaf dus aan dat dat dan gewoon een andere manier van reizen was, waarop zij antwoordde dat ze dat niet zo vond omdat ze echt nog wel probeerde goedkoop te reizen. Maar eenmaal terug aan land vroeg ze of we mee ergens gingen eten, bij een bepaald restaurant wat wij gewoon te duur vonden. Je kan hier namelijk echt heel goed eten voor een euro per persoon, waarom zou je er dan 10 aan uitgeven? Dus wij zeiden zelf ergens te gaan eten en gingen naar ons inmiddels vertrouwde "plastic stoelen en tafeltjes restaurantje" op straat voor een noodlesoup en een sandwich, als dan net toevallig dat meisje voorbij komt;
"Dus dit is dan waar jullie eten? Ik vind het gewoon bijna zielig voor jullie!"
"Nee meisje, dit is niet zielig, wij vinden dit leuk!"
Gewoon, lekker aan de straat, gezellig met een paar woorden Engels je eten bestellen bij een vrouwtje wat het met liefde voor je maakt en je voor de verandering eens niet naait omdat je een zogenaamd rijke toerist bent. Daarvoor zijn we hier! Heerlijk, en des te meer een bevestiging van wat wij nou leuk vinden aan het reizen!
Hoe dan ook, na een paar nachtjes in Nha Trang in de sleeping bus op weg naar Hoi An. Ze rijden hier in Vietnam als gekken, de bus haalt een stuk of drie andere bussen in, neemt daarvoor de andere rijbaan in beslag tot er een tegenligger groter dan een brommer aankomt en schiet weer terug naar de eigen rijbaan. Na dus een erg onrustige maar toch wel goede nacht aangekomen in Hoi An, eindelijk in het hotel rond een uur of 7 's ochtends. Hebben de stad wat verkend, ze hebben hier weer zo'n "old town" zoals we die in Lijiang, China ook hebben gezien. Oude huisjes vol met toeristische winkeltjes, alles gebaseerd op de westerse mensen.
Zo ook de prijzen, dus je moet overal over onderhandelen wat soms best vermoeiend is. Het stomme is ook gewoon dat je weet dat je genaaid wordt tegenover wat Vietnamezen zelf moeten betalen, maar je kan er gewoon niks tegen doen.
Zo wilden we een busticket boeken van hier naar Pleiku. We hadden al wat vooronderzoek gedaan, we wisten wat het moest kosten maar omdat alles Vietnamees is kun je dat niet zelf boeken dus wij naar de booking agency hier, krijgen we toch in eerste instantie te horen dat we met het vliegtuig moeten, er is geen bus! Jaaaa, maak dat de kat wijs, dat is ook. Na wat aandringen blijkt er wonder boven wonder toch een bus te zijn, maar die dan wel 3x zo duur. Typisch.
Maar goed, we moeten wel. Je kunt wel wat onderhandelen maar uiteindelijk heb je weinig keus. Ik bedoel, als wij die bustickets niet boeken, doet iemand anders het wel en zitten wij hier in Hoi An opgescheept.
Morgen gaan we dus, voor nog steeds veel te veel geld, naar Pleiku met een 10 uur durende busrit. Daar blijven we een nachtje, voor we op wat voor manier dan ook de grens naar Combodia overgaan. Er is ons verzekerd dat daar geen Chinees Nieuwjaar gevierd word, en dat de prijzen dus normaal zijn dus kom maar op!
De malariapillen zijn in de pocket, het eerste hostel voor 2 euro per persoon per nacht is geboekt en zelfs een soort van reisplan is al uitstippeld! Wij hebben er zin in!
Tot in Cambodia!
-
16 Februari 2013 - 17:09
Marga:
Gezellig, we hebben weer 'bij gekletst'.Oef, wel een lange busreis voor de boeg, zeg.
Ik ben benieuwd naar het verhaal over Cambodia. Het één na laatste land is dat voor jullie, toch?
Heb het weer goed daar en een dikke kus voor de globetrotters.xxx Marga -
16 Februari 2013 - 17:11
Patricia:
leuk te lezen dat het goed gaat met jullie! toch vreemde landen met andere gewoontes en gebruiken.Maar vast super om mee te maken.We leven met jullie mee! voorzichtig aan liefs van ons xxxxxx Tante Patries en familie -
16 Februari 2013 - 17:15
Jan Janssen En Anita:
Lieve meggie en pony's,
Wat een geweldig verhaal weer. Goede reis naar Cambodja. Geniet er nog maar van want voor jullie het weten is het 10 maart.
Heel veel groetjes en xxxxxx
Jan Janssen enAnita -
16 Februari 2013 - 18:27
Joke En Jack:
Hoi wereldreizigers, tjonge wat een mooi verslag weer en wat hebben jullie weer veel meegemaakt.
Erg fijn om te lezen en te weten dat het jullie goed gaat, en blijf maar mooi lekker goedkoop eten op die plastic stoeltjes aan plastic tafeltjes, want idd zal dat eten met liefde voor jullie klaargemaakt zijn!!!
Heel veel succes met de busreis naar Cambodje en tot gauw weer, geniet maar verder, liefs Joke en Jack -
17 Februari 2013 - 13:27
Christine En Wim:
Hai Maarten, Perry en Meggie.
Weer een vlot met humor geschreven verslag en wat beleven jullie veel. Nog een hele goede tijd in Cambodja en over een paar weekjes een snelle thuisreis.
Veel plezier. Christine en Wim -
17 Februari 2013 - 14:22
Jan Van Den Biggelaar:
Hallo meisje,
Ik denk dat jij straks na dit avontuur schrijfster moet worden want je hebt verborgen talenten als ik al je verslagen zo heb gelezen.
Zo'n land waar je voor 1 euro kunt eten moet ik denk ik niet naar toe gaan want dat zal niet goed zijn voor mijn nu al strakke buikje denk ik.
En na verloop van tijd zullen de plastic stoeltjes me dan ook niet meer kunnen houden.
nee alle gekheid op een stokje. Geniet van jullie laatste 3 weken daar en ik moet eerlijk zeggen dat ik er weer naar uit kijk en blij ben als je straks weer terug bent. xxxx papa -
17 Februari 2013 - 16:07
Helma:
Hallo lieve mensen,
Wat fijn om te lezen dat het zo goed met jullie gaat en dat jullie van alles zo genieten. Net Perry gesproken. Ondanks die hele lange niet plezierige busreis, zie jullie bijna alleen de positieve dingen. Erg knap. Jullie bewijzen een goed trio te zijn. Vrienden voor het leven. Hoe erg gaan jullie dit alles straks missen. Maar hoe dan ook, jullie hebben een ervaring die niemand je afpakt. Wat er ook gebeuren mag.
Geniet nog maar even, het is om voordat je het weet.
Wij staan straks in ieder geval klaar om jullie weer in de armen te sluiten,
Veel geluk en plezier in Cambodia, en pas op de malaria mug.
Liefs Helma. -
17 Februari 2013 - 22:23
Eef:
Jeej!! wat een super leuk verslag hebben jullie weer gemaakt..
en wat leuk om te lezen hoe goed jullie t hebben en voor hoe weinig geld je lekker kan gaan eten!!
én een hele goedkope "carnval" kan vieren.. tjonge.. da's nog eens leuk!! :-D
super veel plezierr daar.. niet te bruin worden he? ;-)
en lekker genieten!!
Kus eef -
18 Februari 2013 - 15:48
Margaret Van Den Biggelaar:
Weer genoten van het reisverslag, en groot gelijk wat het eten betreft, hou het maar mooi bij de plastic stoeltjes. Geniet nog heel erg van het laatste stukje van jullie avontuur, maar toch fijn dat het bijna afgelopen is...... Tot heel gauw. xxx Jet
-
24 Februari 2013 - 10:13
Thea Kollenburg:
geweldig wat jullie allemaal meemaken. Ben er jaloers op, de wereld ontdekken dat is toch prachtig, was ik maar weer jong....
Ook erg leuk geschreven Meggie. Pas goed op elkaar. -
02 Maart 2013 - 14:01
Anne (vriendin Van Marga):
Ik heb heel lang jullie blog niet gelezen, maar vandaag alle verslagen achter elkaar. Wat een geweldige reis maken jullie en wat maken jullie veel mee! Geweldig! Wat kan Meggie prachtig schrijven, chapeau!
Ik wens jullie nog een fijne laatste tijd en een heel goede reis terug naar Nederland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
